اباالفضلیا مدیون اباالفضلند
اباالفضلیا مفتون اباالفضلند
اباالفضلیا دیونه ی دیوونه
اباالفضلیا مجنون ابالفضلند
اباالفضلیا مست از می سالارند
اباالفضلیا مرد عمل و کارند
برا سینه زدن تو حرم ارباب
یه امضای امام رضارو کم دارند
بده پیمونه، منه دیونه
به عشق اباالفضل سینه زنم
تا در روم وا شه، فقط این راشه
تا روز قیامت در میزنم
اباالفضل منو مدیون خودت کردی،اباالفضل منو مجنون خودت کردی
اباالفضلیا سوختن ولی باز ساختن
زیر بیرق عباس همه خوشبختن
اباالفضلیا الگویشان اباالفضله
اباالفضلیا مرد روزای سختن
اباالفضلیا چون مست اباالفضلن
گدای کرم دست اباالفضلند
زیر منت هیچ کس نمیرن چون که
اباالفضلیا پابست اباالفضلند
بازم بی تابم دیدم تو خوابم
میون دشتی از گلهای یاسم
عجب تعبیری چه خوش تقدیری
ان شاءالله تاسوعا پیش عباسم
اباالفضل منو مدیون خودت کردی،اباالفضل منو مجنون خودت کردی
اباالفضلیا با حسین گره خوردند
نون از سفره ی زهرا و علی بردند
بدی دیدن از این زمونه ی بی رحم
ولی خم به دو اَبروشون نیاوردند
اباالفضلیا تو نوبت پابوسند
فقط روزی که شیش گوشه رو میبوسند
بیا حدس بزنیم امضای کی پاشه
اباالفضلیا با رقـیه(س) مأنوسند
ببین دل خونم، بازم میخونم
دمِ آخر آقا تنهام نذار
حسین هم باشه، خودت هم باشی
رقیه رو هم همراهت بیار
اباالفضل منو مدیون خودت کردی،اباالفضل منو مجنون خودت کردی
